Przed pierwszą wizytą na Islandii naczytałam się, że w lagunie lodowcowej Jokulsarlon trafić można na foki. Jako że uwielbiam podglądać lokalnie występujące gatunki zwierząt ucieszyłam się niesamowicie – w końcu jeszcze nie miałam okazji obserwować fok w ich naturalnym środowisku. Niestety, wtedy się nie udało. Za to za drugim razem mogłam liczyć na pełen sukces! Ale w zupełnie innym miejscu. Jednak nie to było hitem wyjazdu. Okazało się nim… leżące na uboczu niewielkie gorące źródło Landbrotalaug, które mieliśmy tylko dla siebie! 

Dzień 3, 19.03.2018, część 3/3

Po zameldowaniu i jako takim ogarnięciu rzeczy wskakujemy z powrotem do samochodu. Kierunek – plaża Ytri Tunga. Cel – pooglądanie pojawiających się tu fok. Niby jest już późno, ale mamy szczęście, bowiem zwierzęta wciąż tu są! Śladem innych osób idziemy po obrośniętych wodorostami głazach w stronę morza. Foki są raptem kilkadziesiąt metrów od nas! Zanim jednak w pełni skoncentruję się na ich obserwacji, muszę bardzo uważać. Wodorosty są tak śliskie, że łatwo tu o wywinięcie orła.

Plaża Ytri Tunga i foki

W miejscu tym spotkać można szeroko rozprzestrzenioną na świecie fokę pospolitą oraz fokę szarą. Zwierzęta nic sobie nie robią z obserwatorów. Część z nich próbuje wdrapać się na skały, część pływa leniwie wystawiając co jakiś czas głowę lub płetwę, a część wyleguje się do góry brzuchem i przysypia. Rozkoszny widok. Jednak w miejscu tym należy pamiętać, żeby zwierzętom nie przeszkadzać. Przy plaży wystawiony jest znak z instrukcją, której należy przestrzegać. Szczególnie w okresie gdy pojawiają się młode.

Skrócony regulamin przebywania w tym miejscu wygląda mniej więcej tak:

1. Zachowaj dystans min. 50 m od najbliższej foki. Jeżeli są małe, rekomendowane jest zachowanie od nich odległości wynoszącej co najmniej 100 m – trochę trudno to ocenić, ale najważniejsze moim zdaniem jest trzymanie się na tyle daleko, żeby foki w dalszym ciągu zachowywały się normalnie
2. Jeśli foka wygląda na zaniepokojoną, wycofaj się – i to właśnie jest dla mnie granica zbliżania się. Dopóki zwierzę nie wykazuje żadnego zainteresowania – akceptuje naszą obecność. A może nawet jej nie zauważa?
3. Jeżeli widzisz porzuconą małą fokę, nie zbliżaj się do niej. Jej matka prawdopodobnie ruszyła na polowanie i wkrótce wróci. I niech Ci nie przyjdzie do głowy dotykanie jej!
4. Nigdy nie stawaj między foką a morzem – zwierzę ma się czuć bezpiecznie i w razie co mieć możliwość ucieczki.
5. Zbliżając się do fok rób to powoli, unikaj szybkich ruchów. Unikaj też hałasowania i jeśli rozmawiasz, rób to ściszonym głosem
6. Nie rzucaj niczym w stronę fok
7. Unikaj używania lampy błyskowej
8. Duże grupy ludzi mogą negatywnie wpływaćna foki – jeśli zobaczysz wycieczkę, poczekaj aż odejdą
9. Psy muszą być na smyczy cały czas
10. Nie śmieć! Wszystko, co przyniosłeś, zabierz ze sobą.

Sporo czasu spędzamy na obserwacji zwierząt. Inni próbują gwizdać lub machać rękami próbując zwrócić na siebie uwagę fok. Szkoda to nawet komentować… Zwierzęta chyba już do tego przywykły, co jednak nie oznacza, że jest to dopuszczalne zachowanie. My wciąż stoimy nieruchomo, a jedyne co świadczy o naszej obecności, to strzelająca co jakiś czas migawka. W końcu cierpliwość opłaca się. Foki podpływają do nas na odległość kilkunastu metrów. Leniwie przeciągają się w wodzie, parskają, przymykają oczy i wyglądają czasem, jakby drapały się o coś w wodzie. W końcu zostajemy tu tylko my i zwierzęta. Wieczór zbliża się wielkimi krokami, niestety pora się zbierać. Jedna z fok macha z wody płetwą – pożegnanie idealne.

Zostaje nam jeszcze jedno miejsce, do którego musimy nadrobić aż 40 kilometrów. Chwilę zastanawiamy się, czy to dobry pomysł, ale w końcu decyzja zapada – jedziemy do gorącego źródła.

Gorące źródło Landbrotalaug – kąpiel na uboczu

Żeby dojechać do gorącego źródła Landbrotalaug trzeba skręcić w gruntową drogę. Jest w całkiem niezłym stanie, ale w jednym miejscu można zakopać się nieco w błocie. Zwykłą osobówką jednak bez większego problemu można dojechać do prowizorycznego parkingu.

Próbowaliśmy się wykąpać w tym źródełku już dzień wcześniej, ale niestety była… kolejka. Tym razem na parkingu też stoją samochody. Niedobrze… Nie poddajemy się i idziemy zobaczyć to miejsce. Najpierw trafiamy na spory wykopany dół z pompą lejącą gorącą wodę. W środku z ubłoconymi plecami siedzi dwóch Niemców. Jako że chłopaki robią dużo zamieszania, co chwila popisują się przed sobą idziemy dalej. Głośne towarzystwo jakoś nie za bardzo nam odpowiada. Zostawiamy ich i idziemy do właściwego skalnego bajorka leżącego nieopodal.

W wodzie natykamy się na dwójkę Amerykanów. Na pytanie, czy długo tu jeszcze zostaną odpowiadają, że za 5 min. wychodzą. Super, nie spieszcie się. Krążymy w pewnej odległości jak sępy czyhające na ofiarę, nie naciskamy jednak, dajemy im czas na spokojnie zebranie się. Po kilku minutach rzeczywiście wychodzą – obydwoje różowi jak prosiaczki. Przychodzi nasza kolej.

O ile zdjęcie dolnych partii ciuchów idzie gładko, o tyle z górą mam problem. Dobrze, że wcześniej założyłam kostium kąpielowy, mogę szybko wskoczyć do wody. Źródło jest całkowicie dzikie – nie ma tu żadnej przebieralni, prysznica, czy schowków na ubrania. Za te ostatnie robią kamienie, które chociaż trochę miały chyba za zadanie chronić kąpiących się przed wiatrem.

Woda jest cudownie gorąca! Temperatura to jakieś 40 stopni. Bajka! Zanurzam ramiona – zdążyły tak zmarznąć, że ta gorąca woda prawie je parzy! Pachnie tu nieco jajkiem, ale nie jest to jakiś specjalnie silny aromat, więc szybko przestajemy zwracać na to uwagę. Siedzimy tak dobre 30 min. rozkoszując się pięknymi widokami. Czasem kropi lodowaty deszcz, ale w tak przyjemnie ciepłej wodzie nie robi to na nas żadnego wrażenia. W końcu na parkingu pojawiają się kolejne auta… Trzeba powoli się zbierać. Zresztą zaczynamy się już przegrzewać – co chwila musimy się wynurzać, bo robi się nam za gorąco.

Gdy już tak powoli planujemy wyjście, podchodzi do nas para starszych ludzi. Mężczyzna bez żadnych ceregieli chce się władować do bajorka. Mówię, że za 5-10 min. nas nie będzie, niech poczekają. Ok. Przebierają się przy nas ściągając poszczególne części garderoby. Kątem oka widzę, że pod spodem nic nie mają, kąpielówki zakładają dopiero przy nas. Ciekawe, co za narodowość. Ledwo zdążamy wyjść, już siedzą i grzeją kości w wodzie. Mimo że Landbrotalaug leży trochę na uboczu, zyskało już popularność – mieliśmy sporo szczęścia, że mogliśmy wykąpać się tu w tak kameralnej atmosferze.

Gdy wychodzę z wody nie jest jeszcze tak źle. Cała jestem zaróżowiona jak i poprzednicy, a rozgrzane ciało nie protestuje gdy zaczynam się ubierać. Jednak im bardziej jestem ubrana, tym bardziej trzęsę się z zimna. Aż wreszcie w puchówce, czapce, szaliku i rękawiczkach szczękam z zimna zębami! Było jednak warto! I mieliśmy to bajorko tylko i wyłącznie dla siebie!

Gdy wsiadam do samochodu, wciąż telepię się z zimna, ale kąpiel ta była tak relaksująca, że chętnie powtórzyłabym ją nawet zaraz. Niestety pora wracać do hotelu. Pod naszą nieobecność pojawili się nasi współlokatorzy, ale nie wykazują chęci kontaktu. W sumie dobrze, jesteśmy na tyle zmęczeni, że jakiekolwiek przesiadywanie w ogóle nie brzmi kusząco. Szkoda tylko, że jest już tak późno. Na tarasie mamy jacuzzi z gorącą wodą – trochę żal, że z niego nie skorzystamy, jednak po poprzedniej całkowicie zarwanej nocy i kolejnym dniu pełnym wrażeń, łóżko za bardzo nas kusi.

W nocy kilkukrotnie budzę się i wyglądam za okno w nadziei na zorzę. Tym razem niestety mimo optymistycznych prognoz nie mam jednak co liczyć na to zjawisko, niebo szczelnie przykryte jest chmurami. Może to i dobrze? Chyba nie miałabym siły ruszyć się z ciepłego śpiwora. Całe moje ciało błaga o sen. Tym bardziej, że został nam jeszcze jeden dzień intensywnego podziwiania islandzkich skarbów.

Spodobał Ci się powyższy tekst? Polub go na Facebooku lub udostępnij, może komuś się przyda! A może szukasz inspiracji do zaplanowania swojego kilkudniowego wyjazdu? Zajrzyj koniecznie do pozostałych relacji z Islandii!

Monika Borkowska

Rocznik 86. Zarażona podróżniczym bakcylem od ponad 25 lat, raczej bez szans na wyleczenie. Lubiąca ciepełko miłośniczka Azji Południowo-Wschodniej oraz paradoksalnie… Islandii. W wolnej chwili zajmuje się swoimi pozostałymi pasjami jakimi są rośliny owadożerne oraz amatorsko fotografia.

Cztery kroki do udanego urlopu: wyszukaj lot...

... wypożycz samochód...

... zminimalizuj swoją odpowiedzialność w razie uszkodzenia auta i ciesz się wyjazdem!