Skąd pochodzę? wydawać by się mogło, że odpowiedź na to pytanie jest oczywista. Z Polski, no bo skąd indziej? Tu się urodziłam, tu się wychowałam. Stąd pochodzą moi przodkowie. Polakami są moi rodzice, Polakami byli moi dziadkowie, pradziadkowie, pra-pra-pra-pradziadkowie. W drzewie genealogicznym udało mi się doszukać przodków bodajże do 9 linii wstecz – całkiem daleko, prawda? Wszyscy znalezieni krewni byli Polakami, płynęła w nich słowiańska krew. Ale czy na pewno tylko słowiańska? Pytanie to nurtowało mnie już od długiego czasu. 

Przez długi czas nic z tym nie zrobiłam. Wyjaśnienie tej kwestii leżało gdzieś tam w mojej podświadomości, wpisałam je nawet na listę marzeń (jakby nie patrzeć w pewien sposób i podróżniczych), jednak nic poza tym. Przypomniałam sobie o nim niedawno, jak na mojego maila wpadła wiadomość (newsletter z portalu, na którym prowadzę swoje drzewo genealogiczne) z reklamą. Przytaczać pełnej treści owej wiadomości nie będę, ale brzmiała ona mniej więcej tak: chcesz się dowiedzieć, skąd Ci rogi wyrosły? Zamów pakiet do sprawdzenia DNA. No to zamówiłam. A że jeszcze była promocja, to i mężowi pakiet się zamówił. Taki tam prezent świąteczny.

Genealogiczny test DNA

Przesyłka przyszła bodajże w ciągu 2 tygodni od jej zamówienia. Z Ameryki. Hohoho… Postępując zgodnie z załączoną instrukcją przygotowałam dwie wymagane próbki (na wszelki wypadek muszą być dwie, jakby się coś z jedną jakimś cudem nie powiodło) i wysłałam paczkę z powrotem do Stanów. W międzyczasie przez kilka bolesnych wydarzeń z końca 2018 i początku 2019 roku zdążyłam o niej zapomnieć. Dzisiaj jednak przesyłka o sobie przypomniała, bo oto na moją skrzynkę wpadł kolejny mail. Tym razem… z wynikami! Wiadomość otwierałam z nieukrywaną ciekawością. Ręce mi trochę drżały, gdy prezentacja ruszyła.

Wyniki

Nie było zaskoczeniem, że głównie pochodzę z Europy Wschodniej. Ale nie tylko. Jeśli wierzyć wynikom (a chyba raczej w większym stopniu należałoby, bo to w końcu moje DNA!), jestem w znacznej mierze także… Bałtką. I to w ponad 25%! Do tego w części Bałkanką (6,6%), Irlandką/Szkotką/Walijką (6,6%) a także w niewielkim procencie (3%) … Finką!

Ok, wszystko pięknie. Tylko ja się pytam, gdzie w tym wszystkim krew Wikingów?! Sądziłam, że może te wyniki chociaż trochę wyjaśnią moją miłość do Islandii, ale nic takiego się nie zadziało. 3% genów Finów to jednak trochę za mało. Poza tym Finlandia krainą Wikingów raczej nie była.

Ile to kosztowało?

Zapewne zapytasz, gdzie i za ile zrobiłam badania. W uzyskaniu odpowiedzi na temat mojego genetycznego pochodzenia pomogła firma MyHeritage, w której to już od kilku lat wyszukuję swoich krewnych i buduję własne – pokaźne już – drzewo genealogiczne. Za pakiet w akcji promocyjnej zapłaciłam 59$. Standardowa cena wynosi 79$, jednak promocje zdarzają się bardzo często. Przy zamówieniu jednego pakietu należy doliczyć 15$ kosztów wysyłki (jest bezpłatna przy zakupie minimum dwóch zestawów).

Firma MyHeritage w zakresie badań genetycznych współpracuje z wieloletnim liderem na rynku badań genealogii prowadzonych za pomocą DNA – Family Tree DNA (właśnie ta firma polecana jest w przypadku genealogicznych poszukiwań przez autora bloga genetycznageneaologia.pl). Family Tree DNA znane jest także ze współpracy z National Geographic nad wielkim Projektem Genograficznym. Zgodnie z zapewnieniami MyHeritage oraz Family Tree DNA wszystkie informacje są ściśle poufne i nigdy nie zostaną udostępnione osobom niepowołanym.

Czy warto wierzyć otrzymanym wynikom?

Na to pytanie nie potrafię odpowiedzieć. W moim przypadku rezultaty testów okazały się zaskakujące, ale przyznam, że nigdy nie znalazłam informacji na temat dokładnego pochodzenia moich pra-przodków. Jednak Diana z bloga naszmalyswiat.pl uczestnicząc w tych samych badaniach potwierdziła, że w znacznej mierze jej wyniki zgadzają się z tym, o czym wiedziała już wcześniej. Moim zdaniem 100% pewności nie będziesz mieć, ale wychodzę z założenia, że pomijając drobne odchylenia, badanie daje naprawdę spory wgląd w etniczne pochodzenie każdego, kto przeprowadził test.

Nie jest to reklama ani wpis sponsorowany – zwyczajnie chciałam się podzielić odkryciem ;) 

Monika Borkowska

Rocznik 86. Zarażona podróżniczym bakcylem od ponad 25 lat, raczej bez szans na wyleczenie. Lubiąca ciepełko miłośniczka Azji Południowo-Wschodniej oraz paradoksalnie… Islandii. W wolnej chwili zajmuje się swoimi pozostałymi pasjami jakimi są rośliny owadożerne oraz amatorsko fotografia.

Cztery kroki do udanego urlopu: wyszukaj lot...

... wypożycz samochód...

... zminimalizuj swoją odpowiedzialność w razie uszkodzenia auta i ciesz się wyjazdem!